Billy Mills

Mills na mecie 10 000 m na igrzyskach w Tokio, 1964
Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1938 Pine Ridge
Wzrost	180 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Tokio 1964 lekkoatletyka (bieg na 10 000 m)
Odznaczenia

William Mervin „Billy” Mills (ur. 30 czerwca 1938 w Pine Ridge^[1]) – amerykański lekkoatleta długodystansowiec, mistrz olimpijski.

Jest Indianinem. Pochodzi ze szczepu Dakotów. Jako drugi Indianin w historii (po Jimie Thorpe) został mistrzem olimpijskim. Jego zwycięstwo jest uznawane za jedną z największych sensacji w historii igrzysk olimpijskich.

Wychowany w rezerwacie Pine Ridge, Mills ukończył studia na Uniwersytecie Kansas korzystając ze stypendium dla lekkoatletów. Następnie służył w Korpusie Piechoty Morskiej. Podczas igrzysk olimpijskich w 1964 w Tokio miał stopień porucznika.

Na igrzyskach w Tokio Mills startował w biegu na 10 000 metrów i w maratonie. Bieg na 10 000 metrów był rozgrywany pod dyktando rekordzisty świata Rona Clarke’a z Australii. W połowie dystansu jego tempo zdołali utrzymać tylko Mohammed Gammoudi z Tunezji, Mamo Wolde z Etiopii, Kōkichi Tsuburaya z Japonii i Mills. Na dwa okrążenia przed metą w czołówce pozostali Clarke, Gammoudi i Mills. Na ostatnim okrążeniu Gammoudi wysforował się do przodu i odpierał ataki Clarke’a. Wtedy na ostatniej prostej niespodziewanie Mills zdołał finiszem po zewnętrznym torze wyprzedzić ich obu i wygrać. Osiągnął czas 28:24,4, ustanawiając rekord olimpijski i poprawiając rekord życiowy o prawie 50 sekund. W biegu maratońskim Mills zajął 14. miejsce^[1].

W 1965 Mills ustanowił rekordy USA na 10 000 metrów (28:17,5) i na 3 mile, a także rekord świata w biegu na 6 mil razem z Gerrym Lindgrenem wynikiem 27:11,6^[2].

Jest bohaterem filmu Running Brave z 1984.