Beniamino Pizziol
| |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 czerwca 1947 | ||
| Biskup Vicenzy | |||
| Okres sprawowania |
2011–2022 | ||
| Biskup pomocniczy patriarchatu Wenecji | |||
| Okres sprawowania |
2008–2011 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
3 grudnia 1972 | ||
| Nominacja biskupia |
5 stycznia 2008 | ||
| Sakra biskupia |
24 lutego 2008 | ||
| Data konsekracji |
24 lutego 2008 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
Beniamino Pizziol (ur. 15 czerwca 1947 w Ca’ Vio-Treporti) – włoski duchowny katolicki, biskup Vicenzy w latach 2011–2022.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął 3 grudnia 1972 z rąk patriarchy Wenecji Albino Lucianiego (późniejszego papieża Jana Pawła I). Przez trzydzieści lat pracował w parafiach patriarchatu, zaś w 2002 został mianowany jego wikariuszem generalnym[1].
5 stycznia 2008 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym patriarchatu Wenecji i biskupem tytularnym Aemona[1]. Sakrę otrzymał 24 lutego 2008 z rąk kardynała patriarchy Wenecji Angelo Scoli, któremu towarzyszyli były patriarcha Wenecji kardynał Marco Cé oraz biskup diecezji Triestu Eugenio Ravignani. 16 kwietnia 2011 mianowany biskupem diecezji Vicenza[2]. 19 czerwca 2011 odbył ingres do tamtejszej katedry. Od 9 września 2011 do 31 stycznia 2012 administrator apostolski patriarchatu Wenecji. 23 września 2022 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu, złożoną ze względu na wiek[3].
Przypisy
- ↑ a b NOMINA DI AUSILIARE DI VENEZIA (ITALIA). vatican.va, 2008-01-05. [dostęp 2020-11-23]. (wł.).
- ↑ NOMINA DEL VESCOVO DI VICENZA (ITALIA). vatican.va, 2011-04-16. [dostęp 2020-11-23]. (wł.).
- ↑ vatican.va: Rinuncia e nomina del Vescovo di Vicenza (Italia). [dostęp 2022-09-23]. (wł.).
Linki zewnętrzne
- Beniamino Pizziol [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-11-23] (ang.).
- Biografia na GCatholic.org