Barbara Kmita
 Herburt | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Mąż | |
Barbara z Herburtów Kmicina (ur. ?, zm. w 1580) – córka Jana Herburta z Felsztyna i z Dobromila – podkomorzego przemyskiego, z matki Jadwigi (córki Piotra Chwala z Rozlowa – dziedzica na Pełniatyczach), zamężna z Piotrem Kmitą, marszalkiem wielkim koronnym, właścicielka klucza sobieńskiego Leska, Olszanicy, Ustianowej, Smolnika, Tarnawy Niżnej, Tarnawy Wyżnej, Jaworzec nad Wetlinką, villarum hereditarium Ustyanowa, Wankowa, Szerednicza et Ropinka.
W 1541 Piotr Kmita zapisał żonie Barbarze z Felsztyna 5000 zł na dobrach Sobnia. W 1553 zamek w Sobniu był w posiadaniu Barbary Kmiciny z Herburtów wdowy po Piotrze Kmicie. Ponownie wyszła za mąż za Andrzeja II Górkę, kasztelana międzyrzeckiego.
Braćmi jej byli: Jan Herburt (po 1524–1577), Stanisław Herburt (1524–1584), Walenty Herburt (1524–1572) – biskup przemyski, Marcin Herburt z Felsztyna (1519–1570). Po Barbarze Kmicinie w 1580 r. jej brat Stanisław Herburt odziedziczył dobra w Bieszczadach: Wetlinę, Jaworzec, Lutowiska, Beniową, Uherce, Ustjanową i Zatwarnicę, które potem przeszły na jego córki: Annę Uchańską i Katarzynę Jazłowiecką.
Zobacz też
Bibliografia
- Pankracy Labenwolf, Pamiętniki Herburtów we Lwowie (1493-1563).
- Władysław Łoziński, Prawem i Lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej połowie XVII wieku, Janusz Tazbir (oprac.), Warszawa: „Iskry”, 2005, ISBN 83-207-1769-8, OCLC 69324747.
- Olga Łaszczyńska: Ród Herburtów w wiekach średnich. Poznań: Tow. Przyjaciół Nauk, 1948.
- P. Janowski: Kmita Piotr, 1477-1553, polityk i mecenas humanistów. [W] Encyklopedia Katolicka. T. IX, kol. 197.