Bałandycze
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
225819 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
 51°58′29″N 25°30′25″E/51,974722 25,506944
| |
Bałandycze (biał. Баландзічы, Bałandziczy; ros. Баландичи, Bałandiczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie janowskim, w sielsowiecie Odryżyn, w pobliżu granicy z Ukrainą.
Historia
W XIX i w początkach XX w. wieś i majątek ziemski własności Prozorów, położone w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie kobryńskim, w gminie Odryżyn.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie drohickim[a], w gminie Odryżyn[1].
W 1921 wieś liczyła 645 mieszkańców, zamieszkałych w 109 budynkach, w tym 592 tutejszych i 53 Białorusinów. Wszyscy oni byli wyznania prawosławnego. W folwarku natomiast w 2 budynkach mieszkało 17 osób - 16 tutejszych i 1 Rusin. Wszyscy oni byli wyznania prawosławnego[1].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Ludzie związani z Bałandyczami
- Maria Magdalena Andrzejkowicz-Buttowt – polska malarka urodzona w Bałandyczach
- Władysław Głowacki - podporucznik rezerwy Wojska Polskiego, właściciel gospodarstwa w Bałandyczach, ofiara z Białoruskiej Listy Katyńskiej
Uwagi
- ↑ do 12 grudnia 1920 w powiecie kobryńskim
Przypisy
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VIII - Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
Bibliografia
- Bałandycze, pow. kobryński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 75.
- Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2022-11-01]. (ros.).
- Mapa WIG Lubieszów. [dostęp 2022-11-01]. (pol.).
