Azotan rtęci(II)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
Hg(NO3)2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
324,60 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
Bezbarwne lub białe kryształy[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS |
10045-94-0 (bezwodny) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Azotan rtęci(II), Hg(NO
3)
2 – nieorganiczny związek chemiczny, sól rtęci na II stopniu utlenienia i kwasu azotowego. Jest to białe lub bezbarwne ciało stałe, bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie. Występuje w formie bezwodnej oraz mono- i dihydratu[2].
Otrzymywanie
Związek ten można otrzymać poprzez dodawanie rtęci do gorącego, stężonego kwasu azotowego. Po zatężeniu azotan rtęci(II) krystalizuje w postaci hydratu. Niedomiar kwasu lub jego niskie stężenie prowadzić może do otrzymania azotanu rtęci(I) , Hg
2(NO
3)
2[7].
Zagrożenia
Jak wszystkie rozpuszczalne związki rtęci, jest silnie trujący. Działa toksycznie przez drogi oddechowe, w kontakcie ze skórą i po połknięciu. Kumuluje się w organizmie. Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne i może powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym.
Przypisy
- ↑ a b Azotan(V) rtęci(II), międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego, Międzynarodowa Organizacja Pracy (pol. • ang.).
- ↑ a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-76, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
- ↑ a b The Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, S. (red.) Budavari, Whitehouse Station: Merck and Co., 1996, s. 1004 .
- ↑ a b Mercury(II) nitrate monohydrate [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 27 kwietnia 2024, numer katalogowy: 516953 [dostęp 2017-12-29] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Mercuric nitrate, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 24864 (ang.).
- ↑ Mercury(II) nitrate monohydrate [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, numer katalogowy: 516953 [dostęp 2017-12-29] (ang.). (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Pradyot Patnaik , Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, s. 573–574, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).