Atoni
Populacja |
530–750 tys. |
---|---|
Miejsce zamieszkania |
wyspa Timor (Timor Wschodni, Indonezja) |
Język |
uab meto, indonezyjski, malajski Kupangu, tetum, portugalski |
Religia |
chrześcijaństwo (katolicyzm, protestantyzm), wierzenia tradycyjne |
Grupa |
Atoni, także: Atoin Pah Meto[1], Atoin Meto[1], Dawan[2] – grupa etniczna zamieszkująca centralne, górzyste tereny wyspy Timor[1]. Ich populacja wynosi 530–750 tys. osób[1][3], stanowią największą grupę etniczną w indonezyjskiej części wyspy Timor[1]. W wyniku działalności misjonarzy przyjęli chrześcijaństwo[3] (katolicyzm i protestantyzm[1]), ale utrzymują także tradycyjne wierzenia[3].
Pod względem fizycznym przypominają ludy papuaskie[4], posługują się jednak językiem uab meto (atoni) z wielkiej rodziny austronezyjskiej[5]. W użyciu są także języki: indonezyjski i malajski Kupangu[6] oraz tetum i portugalski[7]. Uchodzą za rdzennych mieszkańców wyspy[4][8], w języku indonezyjskim bywają określani jako Orang Timor Asli[1]. Nazwa Dawan ma charakter pejoratywny[5][9]. Prawdopodobnie pochodzi od wyrazu „wróg” w którymś z sąsiednich języków[10]. Nazwa Atoni (Pah) Meto lub Atoin (Paah) Meto oznacza „ludzie suchego lądu”[11][10].
Oprócz indonezyjskiego Timoru Zachodniego zamieszkują także enklawę Oecusse w Timorze Wschodnim[12].
Stosują patrylinearny system pokrewieństwa[1][3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Clark E. Cunningham: Atoni. W: David Levinson (red.): Encyclopedia of World Cultures. T. 5: East and Southeast Asia. Boston, MA: G.K. Hall, 1993, s. 26–29. ISBN 0-8168-8840-X. OCLC 22492614. [dostęp 2022-12-30]. (ang.).
- ↑ ATONI / DAWAN people. National Gallery of Victoria. [dostęp 2020-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-13)]. (ang.).
- ↑ a b c d Atoni, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-13] (ang.).
- ↑ a b Christopher C.H. Wray , Timor 1942: Australian Commandos at War with the Japanese, Hawthorn, Vic.: Hutchinson Australia, 1987, s. 2, ISBN 978-0-09-157480-2, OCLC 29000951 (ang.).
- ↑ a b B. Grimes , Timor languages, [w:] William Frawley (red.), International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set, wyd. 2, Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, 4:258, DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001, ISBN 978-0-19-513977-8, OCLC 51478240 (ang.).
- ↑ Owen Edwards , Metathesis and unmetathesis in Amarasi, Berlin: Language Science Press, 2020 (Studies in Diversity Linguistics 29), s. 6, DOI: 10.5281/zenodo.3700413, ISBN 978-3-96110-222-8, OCLC 1163818583 [dostęp 2024-02-22] (ang.).
- ↑ Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Baikeno, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 20, Dallas: SIL International, 2017 [dostęp 2020-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-29] (ang.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia, „Minority Rights Group Report”, 2–51, The Group, 1982, s. 15 [dostęp 2020-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-13] (ang.).
- ↑ David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Uab Meto, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Tamisha L. Tan , Voice and Valency in Amarasi: Topics in Synchronic and Diachronic Morphosyntax, Cambridge, Massachusetts: Department of Linguistics, Harvard University, 2023, s. 6, przyp. 1 [dostęp 2024-02-12] (ang.).
- ↑ H.G. Schulte Nordholt , The Political System of the Atoni of Timor, Maria J.L. van Yperen (tłum.), Dordrecht/The Hague: Springer Science & Business Media/Martinus Nijhoff, 1971 (Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 60), s. 1, DOI: 10.1007/978-94-015-1013-4, ISBN 978-94-015-1013-4, ISBN 978-94-015-0404-1, ISBN 978-90-04-28690-0, OCLC 556829908, JSTOR: 10.1163/j.ctvbqs66r (ang.).
- ↑ Geoffrey C. Gunn , Historical Dictionary of East Timor, Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 44, ISBN 978-0-8108-7518-0, OCLC 705336445 (ang.).