Artur Nowaczewski
Data i miejsce urodzenia |
10 października 1978 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
poeta, krytyk literacki, pracownik naukowy |
Artur Nowaczewski (ur. 10 października 1978 w Gdańsku)[1] – polski poeta i krytyk literacki; doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Adiunkt na Uniwersytecie Gdańskim.
Życiorys
Na świat przyszedł w rodzinie księgowego Tomasza Nowaczewskiego, i Aleksandry z domu Bogdanowicz. W 1989 wyjechał na 4 lata ze swoimi rodzicami i młodszym bratem do Korei Północnej. Edukację odbywał tam w szkole rosyjskiej przy ambasadzie radzieckiej w Pjongjangu[1].
Jest absolwentem III Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. W okresie studiów Nowaczewski współtworzył serwis „Teczka” i kwartalnik „Przesuw”. Od kilku lat współpracuje z sopockim „Toposem”.
W 2008 obronił na Uniwersytecie Gdańskim doktorat na podstawie pracy Figura ulicy w literaturze polskiej po 1918 roku, której promotorem był prof. dr hab. Zbigniew Majchrowski[2]. W 2022 roku uzyskał habilitację na podstawie monografii Challenger: metamorfozy poety w twórczości Krzysztofa Karaska[3]. W 2009 otrzymał Nagrodę Fundacji ks. Janusza St. Pasierba[4] i został stałym współpracownikiem Magazynu Apokaliptycznego „Czterdzieści i Cztery”. Tłumaczony na języki angielski, chorwacki, czeski, niemiecki, ukraiński, turecki.
Stypendysta Miasta Gdańska w dziedzinie kultury. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2014)[5].
Twórczość
Poezja
- Wyrywki, Sopot 2002.
- Commodore 64, Sopot 2005. ISBN 83-922647-0-3.
- Elegia dla Iana Curtisa, Sopot 2010. ISBN 978-83-61002-72-7.
- Kutabuk, Sopot 2015. ISBN 978-83-61002-39-0.
Krytyka literacka
- Trzy miasta, trzy pokolenia, Gdańsk 2006. ISBN 83-89923-10-6.
- Szlifibruki i flaneurzy, Gdańsk 2011. ISBN 978-83-7453-972-2.
- Konfesja i tradycja: szkice o poezji polskiej po 1989 roku, Sopot 2013. ISBN 978-83-61002-50-5.
- Challenger: metamorfozy poety w twórczości Krzysztofa Karaska, Gdańsk 2021. ISBN 978-83-8206-168-0.
Wspomnienia
- Dwa lata w Phenianie, Warszawa 2013. ISBN 978-83-89603-68-5.
- Hostel Nomadów, Warszawa 2017. ISBN 978-83-244-0484-1.
Publikował też wiersze, recenzje i szkice krytycznoliterackie w „Twórczości”, „Odrze”, „Toposie”, „Frondzie”, „Studium”, „Ha!arcie”, „Undergruncie”, „Gościu Niedzielnym”, „Przeglądzie Politycznym”, „Dzienniku Bałtyckim” i w innych. Za tom Commodore 64 otrzymał III nagrodę w II Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Złoty Środek Poezji” 2006[6]. Finalista Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego 2016 za tom Kutabuk[7]. Hostel Nomadów znalazł się w finale Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus[8] oraz został nominowany do Pomorskiej Nagrody Literackiej „Wiatr od morza”[9].
Wykonuje też swoje wiersze z zespołem Kutabuk, czego efektem jest płyta CD Kutabuk (2011)[10].
Przypisy
- ↑ a b Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Gdańsku [online], old2.wbpg.org.pl [dostęp 2023-05-30] .
- ↑ Serwis główny UG | Serwis główny UG [online], www.ug.gda.pl [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-19] (pol.).
- ↑ Artur Nowaczewski | Biuletyn Informacji Publicznej [online], bip.ug.edu.pl [dostęp 2022-12-23] .
- ↑ 44 :: Czterdzieści i Cztery » Blog Archive » Nowaczewski odbiera nagrodę i dołącza do „Czwórek” [online], 44.org.pl [dostęp 2017-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-26] (pol.).
- ↑ Stypendia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla doktora Artura Nowaczewskiego i doktoranta Filipa Szałaska [online], fil.ug.edu.pl [dostęp 2018-10-16] (pol.).
- ↑ złoty środek poezji konkurs literacki 2006. zlotysrodekpoezji.pl. [dostęp 2015-07-16]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2018-06-26)].
- ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego – FINALIŚCI [online], www.orfeusz-nagroda.pl [dostęp 2016-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-20] .
- ↑ Angelus 2018 – książki w finale [online], angelus.com.pl [dostęp 2018-10-16] (pol.).
- ↑ Jędrzej Sołtysiak , Finaliści pierwszej edycji Pomorskiej Nagrody Literackiej „Wiatr od morza”, „WOJEWÓDZKA I MIEJSKA BIBLIOTEKA PUBLICZNA w Gdańsku”, 9 października 2018 [dostęp 2018-10-16] (pol.).
- ↑ Przemysław Gulda: Sitar, recytacje i zaskakujące rytmy. Płyta zespołu Kutabuk. Gazeta Wyborcza, 2012-04-11. [dostęp 2014-02-13].
Bibliografia
- Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury, Piotr Marecki (red.), Kraków: Korporacja Ha!art, 2006, s. 235, ISBN 978-83-89911-43-8, OCLC 169868830 .