Andriej Kołmogorow

Андре́й Никола́евич Колмого́ров

Państwo działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1903 Tambow
Data i miejsce śmierci	20 października 1987 Moskwa
Specjalność: matematyka
Alma Mater	Moskiewski Uniwersytet Państwowy
Odznaczenia
Nagrody
Nagroda Wolfa
Multimedia w Wikimedia Commons

Andriej Nikołajewicz Kołmogorow (ros. Андре́й Никола́евич Колмого́ров; ur. 12 kwietnia^?/25 kwietnia 1903 w Tambowie, zm. 20 października 1987 w Moskwie^[1]) – rosyjsko-radziecki matematyk, laureat Nagrody Wolfa w matematyce (1980) i innych wyróżnień, Bohater Pracy Socjalistycznej (1963)^[2].

Kołmogorow to twórca współczesnej teorii prawdopodobieństwa. Rozwijał też topologię, logikę, teorię złożoności obliczeniowej, analizę harmoniczną i mechanikę klasyczną – w szczególności badania turbulencji.

Studiował na Uniwersytecie Moskiewskim, który ukończył w 1925. Przez kolejne 4 lata kontynuował tam badania naukowe, głównie pod kierunkiem Nikołaja Łuzina i doktoryzował się w 1929. Został zatrudniony na Uniwersytecie Moskiewskim, gdzie mianowano go profesorem w 1931.

W 1957 razem z Władimirem Arnoldem rozwiązał 13. problem Hilberta.

W 1956 r. został członkiem zagranicznym PAN^[3]. 14 maja 1958 Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa^[4].

Prawdopodobnie był homoseksualistą (jego partnerem był Pawieł Aleksandrow), o czym wiedziały władze. Z tego względu mógł być przez nie szantażowany, co tłumaczyłoby fakt, że zawsze ostentacyjnie popierał linię partyjną (m.in. w 1974 potępił Sołżenicyna)^[5].

Jego uczniem i współpracownikiem był Boris Gniedenko.

• przestrzeń probabilistyczna
• test Kołmogorowa-Smirnowa
• twierdzenie Kołmogorowa o normowaniu przestrzeni liniowo-topologicznych
• twierdzenie Kołmogorowa o trzech szeregach
• złożoność Kołmogorowa

• John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Andriej Kołmogorow w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)