Andrea de Bollo (zm. 1784) – minister pełnomocny Rzeczypospolitej w Republice Genui od 1768, polski Chargé d’affaires w Republice Genui od 1766.

Stanisław August Poniatowski liczył, że de Bollo w zamian za te nominacje załatwi w Genui pożyczkę do szkatuły królewskiej. Bollo istotnie uzyskał taką pożyczkę w wysokości 2.000.000 złotych i przyczynił się do założenia działającej w Warszawie (w latach 1768-1773) tzw. Loterii Geueńskiej. W 1768 roku uzyskał polski indygenat^[1].

De Bollo zbiegł z Warszawy w 1769, gdy 27 października sąd marszałkowski skazał go zaocznie na grzywnę i więzienie za próbę otrucia męża swojej kochanki, żony sekretarza królewskiego Jana Pattensena.

W latach 1771-1772 pośredniczył między konfederatami barskimi a elektorem Hesji-Kassel Fryderykiem II.

W 1774 był ministrem pełnomocnym elektora Trewiru w Holandii.

• Stanisław Lubomirski, Pod władzą księcia Repnina, opracował i wstępem poprzedził Jerzy Łojek, Warszawa 1971
• Historia Dyplomacji Polskiej - tom II 1572-1795, PWN Warszawa 1981, s. 546-547.