Andrea Zanzotto (ur. 10 października 1921 w Pieve di Soligo, zm. 18 października 2011 w Conegliano) – włoski poeta.

W czasie II wojny światowej uczestniczył w antyfaszystowskim ruchu oporu^[1]. W 1942 roku ukończył studia w zakresie literatury włoskiej na Uniwersytecie Padewskim. Odbył podróże do Francji i Szwajcarii, po których powrócił do Włoch, gdzie pracował jako nauczyciel oraz krytyk. Utrzymywał kontakty ze środowiskiem kulturalnym Wenecji, Rzymu i Mediolanu. Do kręgu jego znajomych należeli Pier Paolo Pasolini, Federico Fellini, Goffredo Parise oraz Vincenzo Consolo(inne języki).

Jego pierwszy tom poezji, zatytułowany Dietro il paesaggio został opublikowany w 1951 roku. Jego poezja charakteryzowała się bardzo innowacyjnym i kreatywnym podejściem do języka. Przygotował poezję w stylizowanym na dialekt wenecki języku do filmu Casanova w reżyserii Federico Felliniego. Została ona opublikowana w tomie Filò: per il Casanova di Fellini.

• Dietro il paesaggio (1951)
• La beltà (1968)
• Filò: per il Casanova di Fellini (1976)
• Il galateo in bosco (1978)
• Fosfeni (1983)
• Idioma (1986)

• 1987 Premio Feltrinelli(inne języki)^[2]
• 1993 Preis der Stadt Münster für Internationale Poesie(inne języki)^[3]
• 2000 Premio Bagutta(inne języki)
• 2005 America Award in Literature(inne języki), przyznawana za całokształt twórczości^[4]

• Biogram w Encyklopedii Brittanica.

• Andrea Zanzotto w bazie IMDb (ang.)