Ambasada Łotwy w Polsce
![]() | |
Ambasada Łotwy przy ul. Królowej Aldony 19 | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1919, 1991 |
Siedziba |
Warszawa |
Ambasador | |
Zatrudnienie |
16 (1939), 5+ (2020)[1] |
Adres | |
ul. Królowej Aldony 19 03-928 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |


Ambasada Łotwy w Polsce, Ambasada Republiki Łotewskiej w Rzeczypospolitej Polskiej (łot. Latvijas Republikas vēstniecība Polijas Republikā) – placówka dyplomatyczna Republiki Łotewskiej znajdująca się w Warszawie przy ul. Królowej Aldony 19.
Ambasador Łotwy w Warszawie oprócz Rzeczypospolitej Polskiej akredytowany jest także w Republice Bułgarii i Rumunii[2].
Podział organizacyjny
- Wydział Konsularny
- Przedstawicielstwo Łotewskiej Agencji Inwestycji i Rozwoju (Latvijas Investīciju un attīstības aģentūra)
Siedziba
W okresie międzywojennym
Stosunki dyplomatyczne nawiązano de facto w 1919, choć formalnie de iure w 1921. Jest interesujące, że źródła odnotowują funkcjonowanie poselstwa Republiki Łotewskiej w hotelu Victoria przy ul. Jasnej 26 już o rok wcześniej (1920–1922); obecnie budynek nie istnieje. Kolejne siedziby poselstwa mieściły się w kamienicy Juliana Ankiewicza przy ul. Jasnej 17 (1923[3]–1925) oraz, po zakupie dwupiętrowego budynku przez rząd łotewski, przy ul. Szkolnej 6 (1926–1939). Budynek ten uległ spaleniu podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939[4][5]. Jego wypalone mury zostały rozebrane podczas okupacji niemieckiej[4]. W 2019 z udziałem prezydenta Łotwy Egilsa Levitsa w miejscu, w którym znajdował się budynek poselstwa, odsłonięto tablicę pamiątkową[4].
W okresie wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania.
W okresie międzywojennym XX w. poseł łotewski w Warszawie był posłem akredytowanym także w Budapeszcie i Bukareszcie[6].
Łotwa utrzymywała
- konsulat w Wolnym Mieście Gdańsku (1920–1940) z siedzibą przy Werftgasse 3, ob. ul. Doki (1921–1925), przy Jäschkentalerweg 3, obecnie ul. Jaśkowa Dolina (1927–1939),
- konsulat w Wilnie (1923–1940), początkowo przy ul. Antokolskiej 24a (1925), ul. Piaskowej 14 (1928-1933[7]), następnie przy ul. Sierakowskiego 4 (1934[8]-1939[9]).
Współcześnie
W 1991 ponownie nawiązano zerwane w 1939 stosunki dyplomatyczne między dwoma krajami, podnosząc wzajemne przedstawicielstwa do szczebla ambasad, a ambasada mieściła się przy ul. Starościńskiej 1 (1993[10]), ul. Rejtana 15 (2001–2004), obecnie przy ul. Królowej Aldony 19 (od 2004). Łotwę reprezentuje w Polsce też pięciu konsulów honorowych: w Białymstoku, Gdańsku, Krakowie, Katowicach i Wrocławiu[11][12]
Po 1991 Ambasador RŁ w Warszawie jest także ambasadorem na terytorium Rumunii i Bułgarii. Dawniej był również ambasadorem przy Stolicy Apostolskiej i Zakonie Maltańskim[13].
Posłowie i Ambasadorowie Łotwy w Warszawie
- Atis Ķeniņš (1919–1921; początkowo jako „stały przedstawiciel”)
- Mārtiņš Nukša (1921–1927)
- Oļģerds Grosvalds (1930–1934)
- Miķelis Valters (1934–1938)
- Ludvigs Ēķis (1938–1939)
1939–1991 brak stosunków dyplomatycznych między Polską a Łotwą
- Mārtiņš Perts (1992–1997)
- Aivars Vovers (1998–2002)
- Uldis Vītoliņš (2002–2004)
- dr Alberts Sarkanis (2004–2009)
- dr Einars Semanis (2009–2013)
- Ilgvars Kļava (2013–2017)
- Edgars Bondars (2017–2021)
- Juris Poikāns (2021–)
Zobacz też
- misje dyplomatyczne Łotwy
- Ambasada RP w Rydze
- Polacy na Łotwie
- historia mniejszości polskiej na Łotwie
Przypisy
- ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce. www.gov.pl. [dostęp 2019-12-17]. (pol.).
- ↑ Ambasada. mfa.gov.lv. [dostęp 2025-02-07]. (pol.).
- ↑ Liste du Corps Diplomatique à Varsovie, t. 10, Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, luty 1923, s. 7 [dostęp 2019-07-01] .
- ↑ a b c Jarosław Zieliński. Łotysze na Szkolnej. „Stolica”, s. 78, marzec-kwiecień 2020.
- ↑ Vēstniecība Varšavā pirmskara laikā (Ambasada w Warszawie przed wojną, zestaw fotografii)
- ↑ 90 years of diplomatic relations between Romania and Latvia, mae.ro z 20 stycznia 2012 (ang.)
- ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1933
- ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1934
- ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1939
- ↑ Oficjalna książka teleadresowa Warszawy i województwa warszawskiego 1993/94
- ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce. mfa.gov.lv. [dostęp 2025-02-07]. (pol.).
- ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce. www.gov.pl. [dostęp 2024-07-08]. (pol.).
- ↑ Plašāka informācijas par Latvijas pārstāvniecībām ārvalstīs, mfa.gov.lv z 20 stycznia 2011 (łot.)
Bibliografia
- Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918–1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918–2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5
- Sandra Grigaravičiūtė: Lietuvos konsulato Vilniuje steigimo aplinkybės (1938–1939 m.), lituanistica 2011, t. 57, nr 3 (85), s. 262–275, [w:] [1]
- Ēriks Jēkabsons: Wrzesień 1939 roku w Warszawie: sprawozdania Poselstwa Łotwy, europa orientalis, Studia z dziejów Europy Wschodniej i Państw Bałtyckich nr 5 (2014), s. 235–286, [w:] [2]
Linki zewnętrzne
- Ambasada Łotwy w Polsce. mfa.gov.lv. [dostęp 2025-02-07]. (pol.).