Alfred Poźniak
 pułkownik piechoty
| |
| Data urodzenia |
11 lutego 1856 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
Alfred Poźniak (ur. 11 lutego 1856, zm. ?) – oficer c. i k. armii, pułkownik Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 11 lutego 1856[1]. Został oficerem c. i k. armii. W październiku 1906 w stopniu podpułkownika 100 pułku piechoty został przeniesiony na własną prośbę w stan spoczynku – wówczas cesarz Franciszek Józef I wyraził mu najwyższe uznanie i zastrzegł użycie go w razie mobilizacji[2]. W 1907 w stopniu podpułkownika zamieszkiwał w Krakowie przy ulicy Garbarskiej 1[3]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. W 1923, 1924 był pułkownikiem w stanie spoczynku[4][5]. W latach 20. zamieszkiwał we Lwowie[6]. W 1934 jako pułkownik piechoty w stanie spoczynki był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer w dyspozycji dowódcy OK VI i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[7].
Działał społecznie. Tuż po wojnie zamieszkując we Lwowie był członkiem czynnym zwyczajnym Wydziału Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej we Lwowie[8]. Do 1923 był skarbnikiem Towarzystwa Polskiego Żałobnego Krzyża dla okręgu lwowskiego[9][10][11], a po przekształceniu organizacji (1925) był skarbnikiem miejskiej ekspozytury we Lwowie[12]. 8 marca 1925 został wybrany skarbnikiem Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie[13]. W latach 30. był członkiem zwyczajnym Kasyna i Koła Literacko-Artystycznego we Lwowie[14].
Przypisy
- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2017-03-04].
- ↑ Zmiany w armii i flocie. „Słowo Polskie”, s. 3, Nr 494 z 31 października 1906.
- ↑ Księga adresowa Kraków 1907. s. 99.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1580.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1409.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 886.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 323, 969.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej za rok 1919. 1920: Lwów, s. 29.
- ↑ Sprawozdanie Towarzystwa Polskiego Żałobnego Krzyża dla okręgu lwowskiego za rok 1923. Lwów: Towarzystwo Polskiego Żałobnego Krzyża, 1924, s. 7, 8.
- ↑ Sprawozdanie Towarzystwa Polskiego Żałobnego Krzyża dla okręgu lwowskiego za rok 1924. Lwów: Towarzystwo Polskiego Żałobnego Krzyża, 1925, s. 10.
- ↑ Marian Weber: Opieka nad grobami bohaterów na terenie województwa lwowskiego. Lwów: Polskie Towarzystwo Opieki nad Grobami Bohaterów, 1930, s. 30.
- ↑ Sprawozdanie Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Bohaterów (Towarzystwa Polskiego Żałobnego Krzyża) Zarządu Oddziału Wojewódzkiego we Lwowie za rok 1926. Lwów: Polskie Towarzystwo Opieki nad Grobami Bohaterów, 1927, s. 29.
- ↑ Leszek Pudłowski. Polskie Towarzystwo Heraldyczne. Zarys dziejów 1906-1939. „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego”. I (XII), s. 161, 1993.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Kasyna i Koła Literacko-Artystycznego we Lwowie zaczas od 1 kwietnia 1934 do 31 marca 1935 przedłożone Walnemu Zgromadzeniu w dniu 29 maja 1935. Lwów: Kasyno i Koło Literacko-Artystyczne we Lwowie, 1935, s. 33.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.