Albert Reynolds
Data i miejsce urodzenia |
3 listopada 1932 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 sierpnia 2014 |
Taoiseach | |
Okres |
od 11 lutego 1992 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Albert Reynolds, irl. Ailbhe Mac Raghnaill (ur. 3 listopada 1932 w Roosky, zm. 21 sierpnia 2014 w Dublinie[1]) – irlandzki polityk i przedsiębiorca, długoletni parlamentarzysta, minister w różnych resortach, w latach 1992–1994 lider Fianna Fáil i taoiseach.
Życiorys
Kształcił się w Summerhill College w hrabstwie Sligo. Pracował początkowo w państwowym przedsiębiorstwie transportowym. Wkrótce zajął się jednak prowadzeniem własnej działalności gospodarczej, organizując z sukcesem sale taneczne, a później rozwijając swój biznes również m.in. na fabrykę żywności dla zwierząt domowych[2].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Fianna Fáil. W 1974 został radnym hrabstwa Longford[2]. W 1977 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Dáil Éireann. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1981, lutym 1982, listopadzie 1982, 1987, 1989, 1992 i 1997, zasiadając w niższej izbie parlamentu do 2002[3][4].
Był bliskim współpracownikiem Charlesa Haugheya i ministrem w jego rządach. Od grudnia 1979 do czerwca 1981 pełnił funkcję ministra poczt i telegrafów, od stycznia 1980 będąc również ministrem transportu. Był później ministrem przemysłu i energii (od marca 1982 do grudnia 1982), ministrem przemysłu i handlu (od marca 1987 do listopada 1988) oraz ministrem finansów (od listopada 1988 do listopada 1991)[4].
Ustąpił z ostatniego z tych stanowisk po konflikcie z premierem, którego już w lutym 1992 zastąpił na funkcji lidera partii[2]. W tym samym miesiącu został również w miejsce Charlesa Haugheya nowy taoiseachem, urząd ten sprawował do grudnia 1994. Od lutego 1992 do stycznia 1993 kierował jednocześnie resortem energii, a od listopada do grudnia 1994 resortem spraw zagranicznych[4]. Początkowo rządził w koalicji z Progresywnymi Demokratami, po wyborach z 1992 zawarł koalicję z Partią Pracy[2]. W 1993 wraz z Johnem Majorem podpisał Downing Street Declaration, deklarację zmierzającą do zakończenia konfliktu w Irlandii Północnej[5]. Koalicja z laburzystami rozpadła się w listopadzie 1994, ustąpił w tymże miesiącu z funkcji lidera Fianna Fáil[2], kończąc w następnym miesiącu urzędowanie jako premier[4]. W 1997 bez powodzenia ubiegał się o prezydencką nominację swojej formacji[2].
Życie prywatne
Był żonaty z Kathleen (1932–2021)[6], miał z nią dwóch synów i pięć córek[7][8]. W ostatnich latach życia cierpiał na chorobę Alzheimera[7][8].
Zmarł 21 sierpnia 2014[7][8]. Pogrzeb odbył się 25 sierpnia 2014 w Dublinie[9][10].
Przypisy
- ↑ Albert Reynolds w bazie Notable Names Database (ang.). [dostęp 2017-08-27].
- ↑ a b c d e f Albert Reynolds, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-08-27] (ang.).
- ↑ Profil na stronie electionsireland.org. [dostęp 2017-08-27]. (ang.).
- ↑ a b c d Mr. Albert Reynolds. oireachtas.ie. [dostęp 2017-08-27]. (ang.).
- ↑ Reynolds Albert. onet.pl. [dostęp 2017-08-27].
- ↑ Kathleen Reynolds dies aged 88. rte.ie, 4 maja 2021. [dostęp 2021-05-06]. (ang.).
- ↑ a b c Albert Reynolds – An Obituary. rte.ie, 2014-08-21. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ a b c IarThaoiseach, Ailbhe Mac Raghnaill marbh in aois 81. nuacht24.com, 2014-08-21. [dostęp 2014-08-22]. (irl.).
- ↑ Funeral arrangements for former Taoiseach Albert Reynolds announced. rte.ie, 2014-08-22. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ State funeral of Albert Reynolds to be held on Monday. irishtimes.com, 2014-08-21. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).