Ten artykuł dotyczy linii lotniczych. Zobacz też: Aerofłot Open – turniej szachowy.

Nie mylić z: Aerolot.

Aerofłot – Rosyjskie Linie Lotnicze

Аэрофлот – Российские авиалинии

logo
IATA SU ICAO AFL Znak AEROFLOT
Historia
Data założenia	3 lutego 1923[1]
Rozpoczęcie działalności	15 lipca 1923
Lokalizacja
Państwo	Rosja
Baza	Moskwa-Szeremietiewo
Węzeł	Moskwa-Szeremietiewo
Kooperacja
Program lojalnościowy	Aeroflot Bonus
Powiązania	Obecnie: Pobeda Rossija W przeszłości: Aerofłot-Nord Aerofłot-Plus Aerofłot-Cargo Donavia Orenair
Flota
Liczba samolotów	171
Liczba tras	104
Przedsiębiorstwo
Członkowie zarządu	Sergei Alexandrovsky (CEO)
Slogan	Sincerely Yours (rosyjski: Искренне ваш, Iskrenne vash)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Aeroflot, Aeroflot – Rosyjskie Linie Lotnicze Publiczna S.A. (ros. Публичное акционерное общество „Аэрофлот – российские авиалинии”^[2]) – narodowy przewoźnik^[3][4] i największa linia lotnicza Federacji Rosyjskiej^[5]. Została założona i rozpoczęła działalność w 1923, co czyni ją jedną z najstarszych działających do dzisiaj linii lotniczych na świecie. Aerofłot ma główną siedzibę w Centralnym okręgu administracyjnym Moskwy, a hub linii lotniczej to Międzynarodowy Port Lotniczy Moskwa-Szeremietiewo.

Od założenia do początku lat 90. linia była narodowym przewoźnikiem i państwowym przedsiębiorstwem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR). W tym okresie Aerofłot powiększył swoją flotę do ponad pięciu tysięcy wyprodukowanych w ZSRR samolotów i otworzył krajową i międzynarodową sieć lotów, obejmującą ponad trzy tysiące miejsc docelowych, dzięki czemu w danym okresie był największą linią lotniczą na świecie^[6][7]. Oprócz lotów komercyjnych Aerofłot zobowiązał się również do wykonywania lotów towarowych i służenia państwu poprzez pomoc wojsku. Z powodu posiadania ogromnej floty samolotów, linia miała o wiele więcej wypadków i katastrof niż konkurencja, przez co reputacja przewoźnika była na bardzo niskim poziomie^[5]. Po rozpadzie ZSRR, przewoźnik został przekształcony w otwartą spółkę akcyjną i rozpoczął radykalny proces transformacji, drastycznie zmniejszając swoją flotę, jednocześnie kupując samoloty z zachodu i nowsze modele samolotów krajowych. Aerofłot skupił się głównie na rynku międzynarodowym. Agencja ratingowa Skytrax przyznała liniom 4 gwiazdki, ale w 2022 przyznany status został zawieszony^[8].

Pod koniec 2017 Aerofłot kontrolował około 40% rynku lotniczego w Rosji^[9]. Narodowy przewoźnik jest właścicielem Rossiya Airlines (linii lotniczej z siedzibą w Sankt Petersburgu) oraz Pobedy (rosyjskiego taniego przewoźnika). Aerofłot i jego spółki zależne mają w posiadaniu 359 samolotów na 31 grudnia 2019^[10] składających się głównie z Airbusów i Boeingów oraz modeli krajowych takich jak Sukhoi Superjet 100. Aerofłot posiadał również spółkę cargo o nazwie Aerofłot-Cargo, jednak później oddział połączył się z macierzystą linią lotniczą^[11][12].

W kwietniu 2006 Aerofłot został członkiem sojuszu SkyTeam. Od marca 2020 roku Rząd Federacji Rosyjskiej jest właścicielem 51% Aerofłotu za pośrednictwem Federalnej Agencji Zarządzania Majątkiem Państwowym, a reszta akcji jest w wolnym obrocie^[13].

• 1 maja 1922 – uruchomienie pierwszej linii zagranicznej Moskwa-Królewiec
• 9 lutego 1923 – oficjalna data utworzenia towarzystwa lotniczego
• 17 marca 1923 – utworzenie towarzystwa lotniczego Dobrolet („Добролет”)
• 15 lipca 1923 – uruchomienie pierwszej linii wewnętrznej Moskwa – Niżnyj Nowgorod
• 29 października 1930 – przekształcenie towarzystwa Dobrolet we Wszechzwiązkowe Towarzystwo Cywilnej Floty Powietrznej przy Radzie Pracy i Obrony (Всесоюзное объединение Гражданского воздушного флота при Совете Труда и Обороны – ВО ГВФ)
• 6 listopada 1931 – otwarcie w Moskwie na centralnym lotnisku im. M.W.Frunze pierwszego w kraju portu lotniczego
• 25 lutego 1932 – powołano Główny Zarząd Floty Powietrznej (Главное управление воздушного флота)
• 26 marca 1932 – przyjęcie nazwy Aerofłot
• 21 listopada 1932 – przejęcie przez Główny Zarząd Cywilnej Floty Powietrznej lotnictwa rolniczego
• 19 maja 1934 – powołanie 12 zarządów terytorialnych
• 19 lipca 1937 – powstał Zarząd Międzynarodowych Linii Powietrznych (Управление международных воздушных линий)
• czerwiec 1941 – podporządkowanie cywilnej floty powietrznej Narodowemu Komisariatowi Obrony
• 30 stycznia 1943 – otwarcie regularnego połączenia ZSRR przez Krasnojarsk z USA
• maj 1954 – podporządkowanie Głównego Zarządu Lotnictwa Cywilnego Radzie Ministrów ZSRR
• 1956 – wprowadzenie do eksploatacji na liniach wewnętrznych (Moskwa-Irkuck) i międzynarodowych (Moskwa-Praga) samolotu odrzutowego TU-104
• 1 czerwca 1960 – otwarcie portu przeznaczonego do obsługi międzynarodowego ruchu lotniczego Moskwa-Szeremietiewo
• 27 lipca 1964 – przekształcenie Głównego Zarządu Floty Powietrznej w Ministerstwo Lotnictwa Cywilnego ZSRR (Министерство гражданской авиации СССР)
• 31 grudnia 1965 – otwarcie w Moskwie miejskiego portu lotniczego
• 29 stycznia 1971 – zorganizowanie na bazie Zarządu Międzynarodowych Linii Lotniczych, Centralnego Zarządu Międzynarodowych Połączeń Lotniczych Aerofłotu (Центральное управление международных воздушных сообщений Аэрофлота – ЦУМВС), który stał się jedynym przewoźnikiem wykonującym rejsy międzynarodowe pod nazwą Radzieckie Linie Lotnicze Aerofłot („Аэрофлот – советские авиалинии”)
• 1989 – przystąpienie do Międzynarodowego Stowarzyszenia Przewoźników Powietrznych IATA
• czerwiec 1991 – utworzenie zjednoczenia produkcyjno-handlowego Radzieckie Linie Lotnicze Aerofłot (Производственно-коммерческое объединение „Аэрофлот – советские авиалинии”)
• 1992 – podział linii po rozpadzie Związku Radzieckiego. Na bazie Aerofłotu powstało według różnych ocen od 300 do 500 przewoźników lokalnych i regionalnych. Nowe przedsiębiorstwa zwykle tworzone były na bazie samolotów stacjonujących w poszczególnych portach lotniczych kraju. Stąd też i nazwy tworzonych wtedy linii często odwoływały się do nazw lotnisk (np. Pulkovo Airlines od lotniska Pułkowo czy Domodedovo Airlines od lotniska Domodiedowo). Niektóre z nowych przedsiębiorstw liczyły nawet po jednym czy kilka samolotów. Obecnie (2007) liczba linii lotniczych w Rosji w wyniku systematycznej konsolidacji spadła do 182.

Po podziale przedsiębiorstwa znak handlowy Aerofłot pozostawiono przewoźnikowi realizującemu połączenia międzynarodowe, który zasadniczo ograniczony został do samolotów stacjonujących na moskiewskim lotnisku Szeremietiewo. Przez krótki okres tak okrojony Aerofłot pozostawał monopolistą na liniach zagranicznych, ale wkrótce i tu musiał on stawić czoła konkurencji.

• 28 lipca 1992 – przekształcenie w otwarte towarzystwo akcyjne Rosyjskie Międzynarodowe Linie Lotnicze Aerofłot (открытое акционерное общество „Аэрофлот – российские международные авиалинии”)
• maj 1995 – wejście Aerofłotu w skład grupy finansowo-przemysłowej Rosyjskie Konsorcjum Lotnicze („Российский авиационный консорциум”)
• luty 2002 – pierwszy otwarty turniej szachowy Aerofłot Open, uznawany za najsilniejszy tego typu turniej na świecie
• kwiecień 2006 – Aerofłot jako pierwsze rosyjskie linie lotnicze dołączają do globalnego sojuszu przewoźników lotniczych (SkyTeam)
• 2009 – oficjalne wycofanie z użytku samolotów Tu-154, jednak naprawdę samoloty latały do lata 2011 roku
• 2011 – Aerofłot odbiera 2 z 30 zamówionych samolotów konstrukcji rosyjskiej Suchoj Superjet 100^[14]
• grudzień 2020 – Aerofłot sprzedaje 51% udziałów w linii lotniczej Aurora^[15]
• luty 2022 – Aerofłot zostaje objęty sankcjami UE i Stanów Zjednoczonych
• kwiecień 2022 – członkostwo przewoźnika w sojuszu SkyTeam zostało zawieszone^[16]
• sierpień 2022 – złożenie zamówienia na 339 samolotów produkcji rosyjskiej^[17]

•  Egipt
  • Kair – Port lotniczy Kair
• Seszele
  • Mahé - Port lotniczy Mahé

•  Indie
  • Delhi – Port lotniczy Indira Gandhi
•  Iran
  • Teheran – Port lotniczy Teheran-Imam Khomeini
•  Kirgistan
  • Biszkek – Port lotniczy Biszkek
  • Osz - Port lotniczy Osz
  • Tamczy - Port lotniczy Tamczy
•  Malediwy
  • Male – Port lotniczy Male
•  Sri Lanka
  • Kolombo – Port lotniczy Kolombo^[19]
•  Tajlandia
  • Bangkok – Port lotniczy Bangkok-Suvarnabhumi
  • Phuket – Port lotniczy Phuket
•  Uzbekistan
  • Samarkanda – Port lotniczy Samarkanda
  • Taszkent – Port lotniczy Taszkent
  • Urgencz - Port lotniczy Urgencz
  • Buchara - Port lotniczy Buchara
•  Kazachstan
  • Astana - Port lotniczy Nur-Sułtan
  • Karaganda - Port lotniczy Karaganda
  • Ałmaty - Port lotniczy Ałmaty
  • Kustanaj - Port lotniczy Kustanaj
  • Aktobe - Port lotniczy Aktobe
  • Aktau - Port lotniczy Aktau
  • Atyrau - Port lotniczy Atyrau
•  Zjednoczone Emiraty Arabskie
  • Dubaj – Port lotniczy Dubaj

•  Armenia
  • Erywań – Port lotniczy Erywań
•  Azerbejdżan
  • Baku – Port lotniczy Baku
•  Białoruś
  • Mińsk – Port lotniczy Mińsk
•  Rosja
  • Anapa – Port lotniczy Anapa
  • Astrachań – Port lotniczy Astrachań-Narimanowo
  • Barnauł – Port lotniczy Barnauł
  • Chabarowsk – Port lotniczy Chabarowsk
  • Chodżent – Port lotniczy Chodżent
  • Gelendżyk – Port lotniczy Gelendżyk
  • Irkuck – Port lotniczy Irkuck
  • Iżewsk – Port lotniczy Iżewsk (od 28 października 2018)^[20]
  • Jekaterynburg – Port lotniczy Jekaterynburg
  • Jużnosachalińsk – Port lotniczy Jużnosachalińsk
  • Królewiec – Port lotniczy Królewiec
  • Kazań – Port lotniczy Kazań
  • Kemerowo – Port lotniczy Kemerowo
  • Krasnodar – Port lotniczy Krasnodar
  • Krasnojarsk – Port lotniczy Krasnojarsk
  • Mineralne Wody – Port lotniczy Mineralne Wody
  • Moskwa – Port lotniczy Moskwa-Szeremietiewo (hub)
  • Nalczyk – Port lotniczy Nalczyk (od 28 października 2018)^[21]
  • Niżniewartowsk – Port lotniczy Niżniewartowsk
  • Niżny Nowogród – Port lotniczy Niżny Nowogród
  • Nowosybirsk – Port lotniczy Nowosybirsk-Tołmaczowo
  • Omsk – Port lotniczy Omsk
  • Perm – Port lotniczy Perm
  • Pietropawłowsk Kamczacki – Port lotniczy Pietropawłowsk Kamczacki
  • Samara – Port lotniczy Samara
  • Sankt Petersburg – Port lotniczy Petersburg-Pułkowo
  • Soczi – Port lotniczy Soczi-Adler
  • Stawropol – Port lotniczy Stawropol-Szpakowskoje
  • Symferopol – Port lotniczy Symferopol
  • Tiumień – Port lotniczy Tiumeń
  • Ufa – Port lotniczy Ufa
  • Władykaukaz – Port lotniczy Władykaukaz-Biesłan (od 28 października 2018)^[20]
  • Władywostok – Port lotniczy Władywostok
  • Wołgograd – Port lotniczy Wołgograd
•  Turcja
  • Antalya – Port lotniczy Antalya
  • Stambuł – Port lotniczy Stambuł
  • Bodrum - Port lotniczy Bodrum-Milas
  • Dalaman - Port lotniczy Dalaman

Według stanu na listopad 2024 flota Aerofłotu składała się ze 171 samolotów o średnim wieku 8,8 lat^[22]:

 Z tym tematem związana jest kategoria: Katastrofy lotnicze linii Aerofłot.

• 28 czerwca 1982 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 8641. W samolocie Jak-42, który leciał z Leningradu do Kijowa, nastąpiła awaria steru wysokości. Samolot rozbił się na Białorusi. Zginęły wówczas 132 osoby.
• 11 października 1984 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 3352. Tupolew Tu-154B1 lecący z Krasnodaru do Nowosybirska z międzylądowaniem w Omsku. Samolot rozbił się w Omsku podczas dobiegu na pasie startowym, uderzając w pojazdy obsługi naziemnej. W wyniku katastrofy zginęło 178 osób (w tym 4 osoby na ziemi).
• 10 lipca 1985 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 7425. Tupolew Tu-154B2 lecący z Karszy do Orenburga. Przyczyną katastrofy był błąd pilota, który postanowił zmniejszyć prędkość samolotu, co doprowadziło do przeciągnięcia i rozbicia samolotu. W katastrofie zginęło wówczas 200 osób.
• 22 marca 1994 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 593. Airbus A310 lecący z Moskwy do Hongkongu. W katastrofie zginęło 75 osób.
• 14 września 2008 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 821. Boeing 737-505 lecący z Moskwy do Permu, rozbił się podczas podejścia do lądowania. Załoga mylnie odczytywała wskazania aparatury. Samolot rozbił się niedaleko lotniska na skutek przeciągnięcia. Zginęło wówczas 88 osób.
• 5 maja 2019 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 1492. Lecący do Murmańska samolot typu Suchoj Superjet 100 zapalił się w czasie lądowania na lotnisku Szeremietiewo, zginęło 41 osób.