89 wierszy – zbiór wierszy Zbigniewa Herberta wydany w 1998 w Krakowie przez Wydawnictwo a5^[1], kilka miesięcy przed śmiercią poety; rękopis zbioru przechowuje Biblioteka Narodowa (sygn. Rps akc. 17850).

Tom zawiera wybór wierszy wcześniej już publikowanych, zebranych w układzie tematycznym (a nie chronologicznym); wyboru dokonał sam autor i można go odczytywać jako testament poetycki Herberta. Wiersze przedstawione są w pięciu grupach tematycznych^[2]. Wiersze wybrano m.in. z tomów: Struna światła (1956), Hermes, pies i gwiazda (1957), Studium przedmiotu (1961), Napis (1969), Pan Cogito (1974)^[3].

W 2001 tom 89 wierszy został wznowiony w serii „Kanon na koniec wieku”^[4], kolekcji najwybitniejszych utworów literackich XX w., wybranych w plebiscycie czytelników dziennika „Rzeczpospolita” i wydanych przez Porozumienie Wydawców, składające się z ośmiu oficyn wydawniczych^[5][6][7].

Autorski wybór Herberta został przetłumaczony na język niemiecki (Herrn Cogitos Vermächtnis. 89 Gedichte), a także na język rumuński (89 de poezii). Pierwszy chorwacki wybór herbertowskiej poezji (Svjedok zlovremena) ukazał się w 2003 i był rozszerzoną wersją tomu 89 wierszy^[8].

• Zawodniak Mariusz, "89 wierszy" Herberta - ostatnia gra z czytelnikiem. W: Gra z czytelnikiem: między konwencją a strategią. M. Jakitowicz, R. Moczkodan (red.). Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika, 2001, s. 157-171.

• 89 wierszy w bibliotece Polona