Ten artykuł dotyczy 47 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 47 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

47 Dywizja Piechoty
47 Dywizja Grenadierów Ludowych

47. Infanterie-Division
47. Volksgrenadier-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1 lutego 1944
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH

47 Dywizja Piechoty (niem. 47. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu 1 lutego 1944 roku przez VI Okręg Wojskowy w okolicach Calais. Jednostkę utworzono na bazie 156 Dywizji Rezerwowej. 17 września 1944 r. została przekształcona w 47 Dywizję Grenadierów Ludowych (47. Volksgrenadier-Division)^[1].

• Struktura organizacyjna w lutym 1944 roku:

103, 104, 115 pułk grenadierów, 147 pułk artylerii, 147 batalion pionierów, 147 batalion fizylierów, 147 oddział przeciwpancerny, 147 oddział łączności, 147 polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w grudniu 1944 roku:

103, 104 i 115 pułk grenadierów, 147 pułk artylerii, 147 batalion pionierów, 147 dywizyjna kompania fizylierów, 147 oddział przeciwpancerny, 147 oddział łączności, 147 polowy batalion zapasowy;

• gen. por. Otto Elfedt (od 1 lutego 1944 do czerwca 1944)
• gen. mjr Carl Wahle (od 30 lipca 1944 do 4 września, gdy dostał się do niewoli)
• gen. por. Siegfried Macholz (od 4 września 1944)
• gen. por. Max Bork (od 17 września 1944)
• płk von Grundherr (marzec 1945)
• płk Langesee (kwiecień 1945)
• gen. mjr Hauser (kwiecień 1945)

Po utworzeniu dywizja była aktywna w Normandii, później walczyła nad Mozą, gdzie poniosła ciężkie straty. Została odbudowana w Danii, poprzez wchłonięcie 577 Dywizji Grenadierów Ludowych, która była w początkowej fazie formowania. Później walczyła w Nadrenii pod Akwizgranem, szlak bojowy zakończyła pod Münsingen poddając się Amerykanom^[2].

• Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;