38 Batalion Saperów

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Dowódcy
Pierwszy	mjr Bazyli Konstantinow
Organizacja
Rodzaj wojsk	Wojska inżynieryjne
Podległość	5 Brygada Saperów

38 Batalion Saperów – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w październiku 1944 w Narolu na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 41 z 6 października 1944 jako jednostka 5 Mazurskiej Brygady Saperów. Przysięgę żołnierze batalionu złożyli 7 stycznia 1945 w Trawnikach.

Przez cały okres wojny 38 bsap działał w składzie 5 BSap. Pierwszym jego zadaniem bojowym było rozminowywanie północnych dzielnic wyzwolonej Warszawy od 21 stycznia do 6 marca 1945. Jednocześnie w czasie wiosennego spływu lodów wraz z innymi jednostkami 5 BSap zabezpieczał mosty na Wiśle w Warszawie. Od 8 marca 1945, stacjonując w Pułtusku, 38 bsap rozminowywał północne rejony woj. warszawskiego oraz przyczółek modliński. Przy wykonywaniu tych zadań zastał batalion koniec wojny. W okresie powojennym wraz z całą 5 BSap rozminowywał tereny byłych Prus Wschodnich. Odznaczeń batalion nie posiadał.

Dowódcy batalionu

• mjr Bazyli Konstantinow^[1]

Obsada dowództwa okresu wojny^[1]

• mjr Bazyli Konstantinow
• szef sztabu – mjr Bazyli Turik
• zastępca dowódcy ds. polityczno – wychowawczych – ppor. Tadeusz Drohomirecki

Etat 012/109^[2]

• Dowództwo i sztab
• dowódca 1 ksap - chor. Osmołow
• dowódca 3 ksap - kpt. Grzegorz Basow
• dowódca plutonu - chor. Konstanty Putiatin
• dowódca plutonu - chor. Mikołaj Bucharow
• dowódca plutonu - chor. Arkady Barmin
• dowódca plutonu - chor. Amurziewicz
• dowódca drużyny - plut. Mieczysław Greger
• dowódca drużyny - plut. Mazurek
• dowódca drużyny - kpr. Matus
• dowódca drużyny - kpr. Stanisław Łysy
• dowódca drużyny - kpr. Biennik
• dowódca drużyny - st. sap. Zielewicz
• pluton dowodzenia
• 3 x kompania saperów
  • 3 x pluton saperów
  • drużyna zaopatrzenia
• kwatermistrzostwo
  • punkt pomocy medycznej
  • lazaret weterynaryjny
  • warsztaty i magazyn techniczny
• drużyna gospodarcza

razem:

żołnierzy – 321 (oficerów – 31, podoficerów – 62, szeregowych – 228)

sprzęt:

• miny – 483

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
• A. Lechowski, W służbie stolicy