33 Batalion Pontonowo-Mostowy
Barwy saperów noszone na kołnierzach kurtek | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1944 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
mjr Kirył Kryworuszenko |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
33 Batalion Pontonowo-Mostowy – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego.
Sformowany w Leszkowicach na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 08 z 20 sierpnia 1944 jako jednostka 2 Armii WP. Na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 50 z 10 października 1944, włączony formalnie w skład 3 Zmotoryzowanej Brygady Pontonowo-Mostowej.
Obsada personalna
- Dowódcy batalionu[1]
- mjr Kirył Kryworuszenko
- kpt. Serapin
Struktura organizacyjna
- Etat 012/81[2]
- pluton dowodzenia
- pluton przeciwlotniczych karabinów maszynowych
- 3 x kompania pontonowa
- 3 x pluton pontonowy
- kompania mostowa
- pluton techniczny
- kwatermistrzostwo
- drużyny: parkowa, transportowa, remontowa, gospodarcza
- punkt pomocy medycznej
- warsztaty
Razem:
żołnierzy – 499 (oficerów – 39, podoficerów – 116, szeregowych – 344)
sprzęt:
- park przeprawowy N2P – 1
- samochody – 110
- tartak – 1
- kafar – 1
Przypisy
- ↑ Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 191.
- ↑ Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 188.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.