202 Pułk Piechoty (202 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Pułk nie występował w organizacji pokojowej wojska.

Sformowany został na bazie batalionów Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady Obrony Narodowej oraz zmobilizowanych pododdziałów pozabatalionowych. Mobilizację 202 pp przeprowadzono w dniach 24-26 sierpnia 1939, w mobilizacji alarmowej.

• Dowództwo pułku, organa kwatermistrzowskie jednostek pozabatalionowych 202 pp, kompanie: gospodarczą, przeciwpancerną typ II, zwiadowczą, oraz plutony: łączności, pionierów i przeciwgazowy 202 pp zmobilizowane zostały przez 3 pułk strzelców podhalańskich na bazie dowództwa i samodzielnych pododdziałów Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady ON w Bielsku, w grupie niebieskiej w czasie A+48^[1],
• batalion piechoty typ spec nr 50 zmobilizowany przez 3 pułk strzelców podhalańskich w Bielsku w grupie żółtej, w czasie A+40 (zawiązkiem batalionu był batalion ON „Bielsko” wraz z całą kadrą zawodową oficerów i podoficerów)^[2],
• batalion piechoty typ spec. nr 54 zmobilizowany przez 4 pułk strzelców podhalańskich w Cieszynie w grupie żółtej, w czasie A+24 (zawiązkiem batalionu był batalion ON „Cieszyn I” wraz z całą kadrą zawodową oficerów i podoficerów)^[3],
• batalion piechoty typ spec nr 58 mobilizowany przez 4 pułk strzelców podhalańskich w Cieszynie w grupie żółtej, w czasie A+28 (zawiązkiem batalionu był batalion ON „Cieszyn II” wraz z całą kadrą zawodową oficerów i podoficerów)^[3].

Pododdziały pułkowe, dowództwo pułku były mobilizowane z rezerwistów i nikłych zawiązków szeregowych ze stanu służby czynnej i ON. Dowództwo pułku złożone w większości z oficerów służby stałej. Bataliony piechoty, mobilizowane z zawiązków wywodzących się z batalionów Obrony Narodowej, uzupełnione do pełnych etatów oficerami i szeregowymi rezerwy. Dowódcy batalionów, większość dowódców kompanii, to oficerowie służby stałej, pozostała obsada, to oficerowie rezerwy.

202 pp po zmobilizowaniu w następnych dniach przeszedł w rejon planowanych odcinków obrony.

Oddział walczył w kampanii wrześniowej 1939 w składzie 21 Dywizji Piechoty Górskiej (Armia „Kraków”).

O świcie 1 września 202 pp był ugrupowany obronnie: W pasie przesłaniania znajdowały się: na pododcinku Orłowa-Karwina wzmocniona 5 kompania strzelecka, na pododcinku Trzciniec-Jabłonków obronę zajmowała wzmocniona 9 kompania strzelecka. Większość pułku stanowiła Oddział Wydzielony „Cieszyn-Skoczów” pod dowództwem ppłk. Zygmunta Piwnickiego, broniący pozycji opóźniającej. W składzie: II batalion 202 pp (54 bp) bez 5/202 pp na odcinku Ligota-Bronów-Rudzica-Kostropowice, III batalion 202 pp (58 bp)bez 9/202 pp na odcinku Grodziec-Pogórze (wzg. Bucze)-Górki Wielkie, pluton konny kompanii zwiadu w Pieścieńcu. Na pozycji głównej Dziedzice-Czechowice w składzie sił głównych 21 DPG był I batalion 202 pp (50 bp). Na broniące swoich stanowisk oddziały 21 DPG, w tym 202 pp nacierały oddziały niemieckiego XVII Korpusu Armijnego w składzie 44 DP i 45 DP^[4].

W nawiasach podano nazwy jednostek mobilizujących.

Dowództwo i pododdziały specjalne (3 pspodh)^[5][6]

• dowódca pułku – ppłk piech. Zygmunt Piwnicki
• I adiutant pułku – por. rez. Stanisław Piekło
• II adiutant pułku – ppor. rez. Paweł Bursiewicz
• oficer informacyjny - ppor. Michał Józef Berek
• oficer łączności – ppor. Michał Weber
• kwatermistrz – kpt. Józef Kozanecki
• oficer płatnik - ppor. Kowalski
• lekarz naczelny – kpt. dr Jan Maria Suchomel
• kapelan - ks. Michał Migdał
• dowódca kompanii gospodarczej – ppor. rez. Jan Caputa
• dowódca kompanii zwiadu – ppor. Władysław Włudyka
  • dowódca plutonu konnego - ppor. Marian Bugiel
  • dowódca plutonu kolarzy - ppor. Bednarek
• dowódca kompanii przeciwpancernej – ppor. Bolesław Czerwiński
  • dowódca I plutonu - ppor. Stanisław Rajman
  • dowódca II plutonu - ppor. Józef Dudek
• dowódca plutonu przeciwgazowego – ppor. Wiktor Franek
• dowódca plutonu łączności – sierż. Antoni Caputa?
• dowódca plutonu pionierów – ppor. Józef Gois

I batalion piechoty nr 50 (dawniej ON „Bielsko”) (3 pspodh)

• dowódca batalionu – mjr Mieczysław Drabik
• dowódca plutonu łączności – ppor. rez. Wilhelm Sukniewicz
• dowódca 1 kompanii strzeleckiej (d. ON „Bielsko”) – kpt. Józef Jonak
• dowódca 2 kompanii strzeleckiej (d. ON „Dziedzice”) – kpt. Stanisław Freisler
  • dowódca I plutonu - ppor. Holona
  • dowódca II plutonu - ppor. Bazgier
  • dowódca III plutonu - ppor. Józef Tomica
• dowódca 3 kompanii strzeleckiej (d. ON „Jasienica”) – kpt. Sergiusz Pisarczuk
  • dowódca plutonu - ppor. Migdał
  • dowódca plutonu - ppor. Kalinowski
• dowódca 1 kompanii ckm – ppor. rez. Korneliusz Kloschek
  • dowódca I plutonu - ppor. Jan Górka
  • dowódca II plutonu - ppor. Władysław Wicherek
  • dowódca III plutonu - ppor. Eugeniusz Jagoda
  • dowódca plutonu moździerzy - ppor. Stanisław Niemczyk

II batalion piechoty nr 54 (d. ON „Cieszyn I”) (4 pspodh^[7][8])

• dowódca batalionu – mjr Kazimierz Bełko
• adiutant batalionu – ppor. rez. Rudolf Branny
• dowódca 4 kompanii strzeleckiej (d. ON „Cieszyn Wschodni”) – kpt. Wilhelm Kahanek
  • dowódca I plutonu - ppor. Bolesław Rusnok
  • dowódca II plutonu - ppor. StanisławKorczyk
  • dowódca III plutonu - ppor. Stanisław Mitręga
• dowódca 5 kompanii strzeleckiej (d. ON „Karwina”/ „Zebrzydowice”) – kpt. Jan Szewczyk
  • dowódca I plutonu - ppor. Zbigniew Raszka
  • dowódca II plutonu - ppor. Bronisław Kokotek
  • dowódca III plutonu - ppor. Józef Kabiesz
• dowódca 6 kompanii strzeleckiej (d. ON „Skoczów”) – kpt. Marcin Łyszczarz?
  • dowódca plutonu - ppor. Wilhelm Czulak
  • dowódca plutonu - ppor. Wachowski
• dowódca 2 kompanii ckm – por. Kazimierz Batko
  • dowódca plutonu - ppor. Władysław Stonowski

III batalion piechoty nr 58 (d. ON „Cieszyn II”) (4 pspodh)^[7][8]

• dowódca – mjr Włodzimierz Kuczma
• dowódca 7 kompanii strzeleckiej (d. ON „Cieszyn Zachodni”) – kpt. Adam Władysław Kottik
• dowódca 8 kompanii strzeleckiej (d. ON „Trzyniec”) – kpt. Bolesław Jan Bytomski
• dowódca 9 kompanii strzeleckiej (d. ON "Jabłonków") – kpt. Ignacy Stachowiak^[4]
  • dowódca plutonu - por. Buczek
• dowódca 3 kompanii ckm – NN

• Tadeusz Jaruga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975
• Władysław Steblik: Armia "Kraków" 1939. wydanie II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07434-8.
• Jan Przemsza-Zieliński: Księga wrześniowej chwały pułków śląskich. tom II. Katowice-Sosnowiec: Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska "Sowa Press", 1993. ISBN 83-85876-06-5.
• Batalion ON „Cieszyn II”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.