Światła odblaskowe, odblask – elementy wskazujące obecność pojazdu, pieszego lub elementu poprzez odbicie światła wysyłanego przez źródła światła w jego kierunku^[1][2]. Światła i elementy odblaskowe stosuje się w celu poprawy widoczności, szczególnie po zmierzchu^[3][2].

Światła odblaskowe to zestaw mini retroreflektorów — układu miniaturowych reflektorów rogowych albo małych soczewek, które po oświetleniu odbijają światło w kierunku z którego pada, zwiększając widoczność np. na drodze^[4][5].

Odblaski mogą występować w postaci pasków (taśm) odblaskowych na stałe przymocowane do odzieży, elementów odblaskowych będących samodzielnym urządzeniem, które można przymocować do dowolnego elementu np. odzieży. W przypadku pojazdów światła odblaskowe są zwykle częścią stałą pojazdu. W rowerach odblaski znajdują się zwykle na kołach, pedałach, z tyłu i z przodu. W motocyklach, samochodach i innych pojazdach odblaski są wbudowane w przód i tył (oraz boki) obok reflektorów i świateł hamowania^[2][3][6][7].

Jednym z obszarów, gdzie stosuje się elementy odblaskowe jest poprawa widoczności pieszych^[3]. Z badań wynika, że jeśli ten sam pieszy, który widoczny był z odległości 22,4 – 33m bez elementów odblaskowych, po wyposażeniu go w opaskę odblaskowa koloru żółtego umieszczoną na przedramieniu zauważony zostaje z około 62,3 – 108,1m^[8]. UOKiK wskazuje, że optymalną wysokością, na jakiej użytkownik powinien nosić (mocować) odblask jest wysokość padania na niego wiązki światła pochodzącego z reflektorów samochodu^[6].

Elementy odblaskowe w postaci taśm lub pojedynczych elementów stosuje się w kamizelkach odblaskowych lub odzieży roboczej wymagającej poprawy widoczności.^[9][10][11].

Światła odblaskowe stosuje się jako oświetlenie pozycyjne pojazdów, w szczególności takich jak rower, wózek rowerowy, motorower, wózek inwalidzki i pojazd zaprzęgowy^[12][13].

Punktowe elementy odblaskowe stosuje się jako uzupełnienie znaków poziomych podłużnych i poprzecznych, jak również samodzielnie na krawędzi jezdni na odcinkach dróg, na których dopuszcza się postój pojazdów na jezdni, a uzasadnione jest wskazanie krawędzi jezdni. Punktowe elementy odblaskowe stosuje się w celu ostrzegania, prowadzenia i informowania kierujących o miejscach i odcinkach dróg szczególnie niebezpiecznych^[14]. Stosuje się tutaj trzy barwy: biała – dla stałej organizacji ruchu z wyjątkiem prawo-stronnych linii krawędziowych, czerwona – dla prawostronnych linii krawędziowych jezdni, żółta – dla oznakowania czasowych zmian organizacji ruchu^[14].

Są elementem odzieży roboczej w praktycznie każdej branży przemysłowej. Są też elementem ubioru w przypadku służb państwowych. W Policji stosowane począwszy od wspomnianych mundurów, poprzez kamizelki odblaskowe, tarczki sygnalizacyjne czy elementy zabezpieczenia zdarzenia drogowego^[2].

W Unii Europejskiej odblaski dla pieszych muszą być certyfikowane zgodnie z normą bezpieczeństwa EN 17353:2020, która jest połączeniem wcześniejszych certyfikowanych norm EN 1150:1999 i EN 13356:200; Norma ta dotyczy w szczególności odblaskowej odzieży i akcesoriów do użytku nieprofesjonalnego. Istnieją inne normy dotyczące innych rodzajów odblasków, takich jak profesjonalne kamizelki odblaskowe i odblaski na rowerach lub samochodach^[6][15].

W Finlandii, Estonii, na Łotwie i Litwie piesi są prawnie zobowiązani do noszenia odblasków podczas chodzenia w ciemności.

W Polsce w myśl przepisów prawo o ruchu drogowym obowiązek używania elementów odblaskowych (odblasków, akcesoriów odblaskowych ) podczas poruszania się po drodze publicznej mają wszyscy piesi, poruszający się po drodze po zmierzchu poza obszarem zabudowanym^[16] chyba że porusza się po drodze przeznaczonej wyłącznie dla pieszych lub po chodniku, przy czym pieszy to osoba znajdująca się poza pojazdem na drodze i niewykonująca na niej robót lub czynności przewidzianych odrębnymi przepisami czyli pieszym jest także osoba ciągnącą lub pchającą rower, motorower, motocykl, wózek dziecięcy, podręczny lub inwalidzki, osoba poruszająca się w wózku inwalidzkim. Analogicznie za pieszego będzie uważana również osoba poruszająca się na hulajnodze, deskorolce, rolkach lub wrotkach^[3].

UE korzysta z regulaminu EKG ONZ nr 3, aby podzielić światła odblaskowe na kilka klas: IA, IB, IIIA, IIIB i IVA. UE stosuje regulamin EKG ONZ nr 104 dotyczący oznakowania odblaskowego pojazdów kategorii M2 i M3 (transport osób), N (transport towarów), O2, O3 i O4 (przyczepy). W tym rozporządzeniu stosuje się kolorowe oznaczenia. W prawie UE obowiązuje również dyrektywa Rady 76/757/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do świateł odblaskowych pojazdów silnikowych i ich przyczep.^{[potrzebny przypis]}

Obowiązek wyposażenia w światła odblaskowe nakładają odpowiednie przepisy prawa, np. na producentów pojazdów, uczestników ruchu drogowego. W Polsce takie wymagania określa art. 66 ust. 5 , ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), Dz.U.2016.2022- aktualnie obowiązujący od lipca 2023, Rozdział 3 – `"Światła", § 12. "Obowiązkowe światła zewnętrzne w pojeździe" – paragraf ten określa obowiązek wyposażenia w światła odblaskowe pojazdów różnych rodzajów. Według tych przepisów wszystkie pojazdy przeznaczone do ruchu na drogach publicznych muszą być wyposażone w światła odblaskowe tylne koloru czerwonego^[a] i przednie koloru białego^[b], a pojazdy o całkowitej długości przekraczającej 6 metrów – dodatkowo boczne światła odblaskowe koloru żółtego. Przyczepy pojazdów samochodowych winny być wyposażone z tyłu w czerwone światła odblaskowe o kształcie trójkąta równobocznego skierowanego wierzchołkiem do góry. Światła odblaskowe powinny być tak skonstruowane, by w warunkach dobrej przejrzystości powietrza oświetlone reflektorami samochodowymi (światłami drogowymi) ich światło odbite widoczne było z odległości 150 metrów^[17].

• światła pozycyjne
• światła obrysowe
• trójkąt ostrzegawczy

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. Nr 32 poz. 262); załącznik nr 6: warunki szczegółowe dotyczące świateł zewnętrznych pojazdu samochodowego i przyczepy