Eisspeedway

Łukasz Borowicz

Łukasz Borowicz
Ilustracja
Łukasz Borowicz (2012)
Data i miejsce urodzenia

25 września 1977
Warszawa

Pochodzenie

polskie

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Łukasz Marcin Borowicz (ur. 25 września 1977 w Warszawie[1]) – polski dyrygent, laureat wielu nagród krajowych i międzynarodowych[1].

Życiorys

Ukończył z wyróżnieniem dyrygenturę symfoniczno-operową w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie Bogusława Madeya. W latach 2002–2006 był asystentem Antoniego Wita i Kazimierza Korda, w latach 2007–2015 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Polskiej Orkiestry Radiowej[2]. Od sezonu 2021/2022 jest dyrygentem-szefem Orkiestry Filharmonii Poznańskiej i dyrektorem muzycznym Filharmonii Poznańskiej oraz pierwszym dyrygentem gościnnym Filharmonii Krakowskiej[3].

Dyrygował wieloma polskimi i zagranicznymi orkiestrami[4]. Jako dyrygent operowy zadebiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie pracą przy Don Giovannim Wolfganga Amadeusa Mozarta w 2005. Od tego czasu prowadził wiele przedstawień operowych i baletowych w Polsce i za granicą[4]. W swojej twórczości koncentruje się na mało znanym repertuarze, pracował m.in. przy operach: Monbar, czyli Flibustierowie Ignacego Dobrzyńskiego, Bezdomna jaskółka Szymona Laksa, Maria Romana Statkowskiego i Przygoda króla Artura Grażyny Bacewicz[5].

Uznawany za jednego z czołowych dyrygentów młodego pokolenia początku XXI wieku[6]. Za swoje nagrania był wielokrotnie nagradzany, otrzymał m.in. BBC Music Orchestral Choice (2010), BBC Music Opera Choice (2013), czterokrotnie Diapason d’Or (2010, 2013, 2017, 2020[7]) oraz dwukrotnie Fryderyka (2007, 2010)[1]. Jest także laureatem Paszportu „Polityki” (2008) za „efektowne wydobycie z zapaści Polskiej Orkiestry Radiowej”[8], Koryfeusza Muzyki Polskiej (2011), Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida (2013)[9] i nagrody Tansman (2014) za „wybitną indywidualność muzyczną”[1]. W 2011 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi[10], a w 2022 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[11][12] oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[13]. W 2021 został laureatem Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich za „przywracanie do życia i promocję niesłusznie zapomnianych dzieł symfonicznych i operowych muzyki polskiej XIX i XX wieku”[14].

Nagrody konkursowe

Źródło[1]:

  • II nagroda na VI Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Antonia Pedrottiego w Trento (1999)
  • IV nagrody na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Dimitri Mitropoulosa w Atenach (2000)
  • II nagrody na Międzynarodowym KonkursieDyrygenckim „Maestro Silva Pereira” w Porto (2002)
  • nagroda specjalna Fundacji Alice Rosner (Montreaux) na I Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Gustava Mahlera w Bambergu (2004)

Dyskografia

  • Acte Préalable APO055: Franciszek Lessel – Koncert fortepianowy C-dur op. 14, Karol Kurpiński uwertury; nominacja do „Fryderyka 2000”
  • DUX 0433: Grażyna Bacewicz, Mieczysław Karłowicz, György Orbán, Leó Weiner; nominacja do nagrody „Fryderyk 2003” oraz Selectionné par ARTE
  • DUX 0695: Krzysztof Meyer – VII Symfonia, Koncert Podwójny
  • Naxos 8.570599: Jeajoon Ryu – Sinfonia da Requiem, I Koncert skrzypcowy
  • CD Accord ACD 177: Thomas Dyke Ackland Tellefsen – I Koncert fortepianowy g-moll, Op. 8; Carl Filtsch – Uwertura D-dur
  • Naxos 8.572637: Xaver Scharwenka – IV Koncert fortepianowy, Tańce polskie
  • CPO 7774972 Panufnik: Symphonic Works Volume 1 – Tragic Overture, Nocturne for Orchestra, Heroic Overture, Katyn Epitaph, A Procession for Peace, Harmony
  • CPO 7774962 Panufnik: Symphonic Works Volume 2 – Symphony No. 1 (Sinfonia Rustica), Symphony No. 4 (Sinfonia concertante for flute, harp, and strings), Polonia, Lullaby
  • CPO 7774982 Panufnik: Symphonic Works Volume 3 – Symphony No. 6 (Sinfonia Mistica), Autumn Music, Hommage a Chopin, Rhapsody for Orchestra
  • CPO 7776832 Panufnik: Symphonic Works Volume 4 – Symphony No. 2 (Sinfonia Elegiaca), Symphony No. 3 (Sinfonia sacra), Symphony No. 10
  • CPO 7776842 Panufnik: Symphonic Works Volume 5 – Metasinfonia for Organ, Timpani, and Strings (Symphony No. 7), Symphony No. 8 (Sinfonia Votiva), Concerto Festiva
  • CPO 7776852 Panufnik: Symphonic Works Volume 6 – Concertino for Timpani, Percussion, and Strings, Symphony No. 9 (Sinfonia della speranza)
  • CPO 7776862 Panufnik: Symphonic Works Volume 7 – Symphony No. 5 (Sinfonia di Sfere), Bassoon Concerto, Landscape, Love Song
  • CPO 7776872 Panufnik: Symphonic Works Volume 8 – Violin Concerto, Cello Concerto, Piano Concerto
nagrania dla Polskiego Radia

Źródło[15]:

Przypisy

  1. a b c d e Łukasz Borowicz, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-22].
  2. Dyrektor Artystyczny Polskiej Orkiestry Radiowej. (pol.).
  3. Łukasz Borowicz. filharmonia.krakow.pl. [dostęp 2022-08-30].
  4. a b Łukasz Borowicz. filharmoniapoznanska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-30)].
  5. https://www.dwutygodnik.com/artykul/1483-monbar-po-latach.html
    https://www.kobieta.pl/artykul/skarby-narodowelukasz-borowicz
    https://audio.com.pl/muzyka/recenzje/klasyczna/14998-grazyna-bacewicz-przygoda-krola-artura
  6. Nominacje do Gwarancji Kultury – nagród przyznawanych przez TVP Kultura. (pol.).
  7. Kolejny Diapason d’Or dla Łukasza Borowicza. filharmoniapoznanska.pl. [dostęp 2022-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-30)].
  8. Łukasz Borowicz, Muzyka poważna, 2007. (pol.).
  9. Rok 2013. nagrodanorwida,pl [dostęp 2022-08-30].
  10. M.P. z 2012 r. poz. 81
  11. M.P. z 2023 r. poz. 93
  12. Odznaczenia w związku z jubileuszem 75-lecia Filharmonii Poznańskiej. prezydent.pl, 10 listopada 2022. [dostęp 2022-11-11].
  13. Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], MKiDN [dostęp 2022-12-11].
  14. Nagroda Honorowa. zkp.org.pl. [dostęp 2022-08-30].
  15. Dyskografia. polskieradio.pl. [dostęp 2017-11-28].